Vanlı Kör Hüseyin Paşa destek vermese de
Şeyh Sait isyanın destek vermek için Bediüzamana giden Vanlı Kör Hüseyin Paşaya tarafsız kalması yönündeki telkine uyarak isyana destek vermez. Buna rağmen sürgünden kurtulamaz.
"1926 yılının Şubat’ında 72 aile tek sıra halinde, at sırtında Van’dan yola çıkarıldığında; Vanlı Cemal Taylan’ın anlatımına göre kafilenin uzunluğu 1 km’yi buluyordu. Kafilenin en önünde Van Müftüsü Şeyh Masum Efendi ve Bediüzzaman Mela Said-i Kürdi gidiyordu. Kafilede ayrıca eski Hamidiye Alayları Kuzey Saha Komutanı Haydaranlı Kör Hüseyin Paşa ve bütün çocukları, Hoytili Musa Bey, Şeh Fehim Arvasi, Bruki Aşireti’nin önde gelenlerinden Kinyas Kartal da bulunmaktadır. Askerler eşliğinde, at sırtında ve yayan sürgüne gönderilen bu kafileden hiç kimse, bir yıl önce gerçekleşen Şeyh Sait İsyanı’na destek vermemiş, hepsi tarafsız kalmayı yeğlemişti. Genç Kemalist rejim de onları ‘sürgün’ ile ödüllendiriyordu.
Bediüzzaman Mela Said-i Kürdi, Van’ın Erek Dağı’ndaki medresede ders verirken bir gün Kör Hüseyin Paşa çıkagelir. Şeyh Sait isyanı nedeniyle her yer yakılıp yıkılmaktadır, Kürdistan diken üzerindedir. Kendisi ayrıca “Azadi” (Cemiyeta Azadîya Kurdîstan) örgütünün Patnos sorumlusudur. Kıyama katılması için kendisine çağrıda bulunulmuştur. Şimdi Bediüzzaman Mela Said-i Kürdi’den icazet alması gerekir. Ancak O “paşa kan dökme” telkininde bulunur. O zaman üstadın öğrencisi olan Mela Hamit bu diyaloğun tanığıdır.
Kör Hüseyin Paşa, isyan süresince tarafsız kalmayı yeğler. Hatta birkaç stratejik noktada isyancılara zorluk da çıkarır; Yine de sürülmekten kurtulamaz... Bediüzzaman Mela Said-i Kürdi Isparta’ya, Kör Hüseyin Paşa Antalya’ya sürülür. Paşa’nın akrabaları , yani Haydaranlı 80 kişilik bir grup yoluna devam eder.
